zondag 28 december 2014


Mørketid en GOD JUL

De periode dat de zon zich niet meer laat zien wordt door de Noren Mørketid of te wel poolnacht genoemd. Hier in Tromsø komt de zon van 27 november tot 21 januari niet boven de horizon / bergen. In deze laatste weken voor de kortste dag, wordt het om ongeveer 9.30 uur wat lichter en om 13.30 uur begint het te schemeren en al snel daarna is het donker. Het is dus niet de hele dag donker, zoals veel mensen denken. De hoeveelheid licht is sterk afhankelijk van het weer. Er is een groot verschil tussen een heldere - of een bewolkte dag en het verschil is nog veel groter als er sneeuw ligt en of de maan schijnt. De zonnewende is op 22 december. Dan staat de zon op de meest zuidelijkste positie. Dat is precies boven de steenboks keerkring. Bij ons houdt dit in dat deze dag de kortste schemerperiode kent. Daarna draait het Noordelijk halfrond weer langzaam richting de zon. De schemerperiode wordt daarmee wat langer en wat lichter tot we op 21 januari de zon weer kunnen verwelkomen. 


 Dit plaatje laat het draaien van de aarde rond de zon zien in een periode van een jaar. De vier posities van de aarde geven de seizoenenzomer, herfst, winter en lente weer.  De aarde draait om haar as onder een hoek van ongeveer 22 graden. Dit heeft tot gevolg dat de polen een periode van continue licht of donker kennen.




Het volgende plaatje geeft de poolcirkel duidelijk weer en daarmee de grens van licht en donker tijdens de winter zonnewende.





Wij genieten van de prachtige wolkenluchten als de zon ten zuiden van ons moet schijnen. Dit is een kleurrijk gebeuren. Elke dag ziet het er weer anders uit.  Deze foto is op 24 december 's middags om twaalf uur genomen. 











Veel activiteiten proberen we bij daglicht uit te voeren. Dit lukt natuurlijk lang niet altijd en dan lopen of fietsen we in het donker een stuk over een vrij drukke weg, de rest is allemaal fiets- en wandelpad. Automobilisten zijn erg attent en wijken direct uit of laten je oversteken.


  Op deze lange donkere dagen lezen we veel, doen wat klusjes en als we sporadisch internet hebben, zijn we druk met het bijwerken van het blog of het schrijven van mails naar familie en vrienden en het bijhouden van het nieuws. We slapen minimaal 8 uur per nacht en dan is het een enkele keer nog moeilijk om het bed uit te komen. De donkerte heeft dus best effect op je lichaam.



Het is heerlijk om elke dag een eind te wandelen. De ene keer door de sneeuw in het bos en over  de lage bergen van Hakoy, Een andere keer lopen we naar het fjord waar de walvissen zich te goed doen aan de haring en regelmatig fietsen we naar de stad.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            In de stad staat een mooie witte boom.  Sfeervol vooral als het donker is.





 In deze hut wilden wij oud en nieuw vieren. Eerst maar eens geprobeerd om een vuurtje te stoken.
Dat was geen probleem. Alleen trok de rook niet weg en bleef in de hut hangen. Geen goed idee om daar een avondje te zitten. Jammer het leek ons erg leuk.
Dan deze foto maar als kerstkaart gebruikt.  











En dan is het eerste kerstdag. Er valt veel sneeuw. Wel meer dan 20 cm. Als we van boord willen moet er dus eerst sneeuw geruimd worden. Het werd een dag van binnenblijven en lezen, want er stond ook nog een harde wind.



Later zie je in het dorp de mensen aan het sneeuw ruimen. De ene keer met grote trekkers, de ander keer zie je ze met kleinere machines de sneeuw weg blazen. De sneeuwschuivers en bulldozers zijn lang bezig om de wegen te onderhouden.

 En dan kunnen wij ook op de ski's. Voor het eerst van ons leven staan we op de latten. We beginnen op een vlak stukje weiland om een beetje feeling met ski's te krijgen. 

Het opstaan als je gevallen bent is een kunst apart. Lachen, gieren en brullen.......... maar we gaan ervan uit dat we leuke tochten kunnen maken.


Wij wensen iedereen een heel goed en gezond 2015.

dinsdag 2 december 2014




Gouden momenten.

Op een avond lopen we om 23.00 uur in een witte wereld terug naar de boot. Het vriest 6 graden en het is een heldere avond met een lucht vol sterren en een afnemende maan. Het voelt helemaal niet koud aan. Boven Tromsø hangt een uitgestrekte witte wolkenband.
Op Hakoy, bijna bij de boot, zien we achter ons het noorderlicht over de berg komen. De groene vlammen steeds verder uitwaaierend en over ons heen trekkend. Even stilstaan en genieten van al dit moois. Als we ons weer omdraaien om verder te gaan, lopen er twee elanden vlak naast ons over een veldje. De contouren staan prachtig afgetekend in het maanlicht. Een beeld om lang op je netvliezen te houden. De volgende ochtend staan de twee elanden op het veld vlakbij de boot te eten van de heideplanten en de takjes van de boompjes.

vrijdag 31 oktober 2014


Wintertijd.

Afgelopen weekend is de wintertijd ingegaan. Dit betekent dat het al snel donker wordt. Als de zon schijnt verdwijnt hij eind oktober al om twee uur achter de bergen. Om 15.30 uur is het zo goed als donker. Dit is even wennen, maar we kunnen ons snel aanpassen.                                                        


Vanaf 28 november tot 15 januari komt de zon in het gebied rond Tromsø niet meer boven de horizon. Dit zijn de donkere dagen van de poolnacht, die ze hier Mørketid noemen.

Tussen december en mei ligt er sneeuw op de grond volgens de gidsen.                                                                                                       De eerste sneeuw is eind september al gevallen, maar ook weer weg geregend en / of gesmolten. Vandaag 31 oktober is er veel meer sneeuw gevallen en is het een prachtige witte wereld. In de nachten vriest het vaak één of twee graden, zodat de wegen s’ morgens glad kunnen zijn.                                                                                                                                  Een koelkast hebben we niet nodig. De vis die Wim gevangen heeft kan gewoon buiten blijven liggen. Ze bederven niet.

De Noren bereiden zich goed voor op de winter.
·        Op fietspaden met hellingen strooien ze grit, kleine steentjes. Geen zout op de weg dus.
·        Langs de weg, bij op- en afritten, stoepjes en andere obstakels plaatsen ze rode staken.
·        Op centrale punten staan de tractoren met een schuifbak er voor klaar om de sneeuw te ruimen.
·        De buschauffeurs hebben een kist in de bus staan waar kettingen en ander gereedschap in ligt voor het geval dat… 
·        De meeste auto’s rijden nu met spijkerbanden.
·        De winkels liggen vol met lang ondergoed, thermokleding, sneeuwschoenen, ski’s, dikke wollen sokken, spijkerbanden en spijkerzooltjes ( soms met alleen met dikke bouten) en velerlei soorten straalkacheltjes die je voor een habbekrats kunt aanschaffen. etc. etc.



Ook wij zijn ons aan het prepareren voor de winter. Warme kleding is tevoorschijn gehaald. Om de wielen van de mountainbikes zitten nu spijkerbanden wat een goede grip op de weg geeft als het glad is. Dit hebben we al uitgeprobeerd.



                Vorige week liepen we naar het dorp, terwijl het spekglad was. Je gleed bij een helling gewoon naar beneden en kon niets doen. Onder onze schoenen kunnen we nu spijkerzooltjes trekken wat een hele verbetering is.


Zo leren we veel over en van de winter in het hoge noorden. Nu moeten we het nog mee maken en we zullen het beleven.

vrijdag 10 oktober 2014

Hakoy

Hakoy en omgeving.

Er valt genoeg te ondernemen in de omgeving waar we liggen. Er zijn veel mooie bergen die beklommen kunnen worden en die niet al te hoog en te steil zijn. De hoogte ligt tussen de 500 en 1000 meter. Nu het nog licht is en het weer goed, doen we dit dan ook heel regelmatig. De ene keer met zijn tweeën, de andere keer met kennissen. De uitzichten zijn telkens prachtig.

donderdag 18 september 2014

De bergen in.

16 september.
Volgens de Noorse meteorologische dienst zal het vandaag een prachtige dag worden met het weercijfer 10! Daar gaan we dan ook vanuit en hebben het plan opgevat om een berg hier in de buurt te beklimmen. We gaan er op de fiets heen. Als we een eindje de berg op zijn, klinken er veel vrolijke kinderstemmen. Er gaat een heel groepje kleuters omhoog. Laarzen en veiligheidshesjes aan, goede kleding, de rugzakjes op en darren maar door de prut. Leerkrachten en /of begeleiders wachten op de kinderen die met veel plezier in die prut staan te stampen en er heerlijk uitkomen te zien. Wij lopen ze voorbij en genieten van het prachtige weer. De berg is niet moeilijk te beklimmen. Je moet gewoon een eind omhoog, eerst door die prut en later over turfgrond wat veel droger is. Op 470 meter is de eerste top.
Ook hier staat weer een brievenbus met een boek om je naam in te schrijven. We drinken een kop thee en gaan dan door naar de tweede top op 600 meter hoogte. Hier heb je een prachtig uitzicht over veel bergen en fjorden. We kunnen heel in de verte onze boot zien liggen. Even verderop graast er een kudde rendieren. Het is fantastisch om alles wat er groeit in herfstkleuren te zien. Er groeit pool wilg, dit zijn hele kleine takjes, die erg laag bij de grond staan en niet de hoogte in gaat. Eigenlijk “kruipt” het over de grond. Vandaar dat het ook wel kruipwilg wordt genoemd.
Na verloop van tijd dalen wij weer af en als wij weer bij de top op 470 meter komen zitten daar drie kleuters met hun begeleidsters lekker aan een boterham. We maken een praatje met hen. Ze komen van een Barnskole die onderaan de berg staat. Ik vraag hoe oud ze zijn, de jongste was vier jaar en de oudste zes. Eén van de kinderen fluistert de begeleidster in het oor of wij wel weten dat wij onze naam in het boek kunnen schrijven. Als wij vertellen dat we dat gedaan hebben steekt er eentje zijn duim op. Ondertussen komt er nog een groepje kinderen met begeleidsters omhoog. De kinderen die het aankonden zijn omhoog gegaan, de anderen zijn na verloop van tijd weer afgedaald. Als wij verder gaan roepen ze heel enthousiast: “Bay, bay” en steken hun duim op! Ik vind het prachtig dat die kleintjes omhoog zijn geklommen en loop even terug om te vragen of ik een paar foto’s mag maken. Zie hier het resultaat. Als ik dan nog een foto omhoog maak zie je de opgedroogde prut tot op de rug van sommige kinderen zitten. Is dit niet een heerlijke dag voor de kinderen geweest??!! Hadden wij in Nederland ook maar bergen. Ik heb er in ieder geval van genoten en denk er met plezier aan terug.












donderdag 28 augustus 2014

De Lofoten

Het is alweer even geleden dat ik wat kon schrijven. Mijn laptop heeft een probleem en wil het bureaublad niet openen vanwege een toepassingsfout. Moet het daarom in Tromso maar eens nalaten kijken. Ook kunnen we momenteel weinig tot geen foto's bekijken. Dus dit keer geen foto's erbij.

zaterdag 16 augustus 2014

In Kristiansund blijven we een dag of vijf liggen. We ontmoeten hier een paar leuke mensen. Een Nederlandse zeilster, die ons zomaar een uitgebreide pilot leent met veel ankerplaatsjes en haventjes in midden- en  noord Noorwegen, een Nederlandse man die hier woont en ons in de haven had zien liggen. Hij kwam even een praatje maken. Op de laatste dag kwam er een Fransman binnen, die de boot van kennissen uit de haven van Den Oever gekocht had. Deze zelfde man was een paar weken geleden op de Hebriden binnengesleept door vrienden van ons ( Berry en Melly ) uit Den Oever, omdat hij motorpech had en alle apparatuur verbrand was toen hij op 600 mijl van de Hebriden zeilde en er brand bij de navigatiehoek ontstond. ’s Avonds hebben wij bij hem even een wijntje gedronken en het hele verhaal gehoord. We hebben een paar musea bekeken en lekker gewandeld. Het vissen vangen zal vanaf nu wel beter gaan, want we hebben er een hengel bij gekocht!

vrijdag 1 augustus 2014

Kleine eilandjes.



  Silda is een klein eilandje ongeveer 7 mijl ten ZO van Stattlandet, een beruchte kaap langs de Noorse kust. Silda heeft een mooie kleine wandelroute die we natuurlijk even lopen. In Noorwegen is het zo dat langs trails en op bergtoppen brievenbussen staan met daarin een logboekje en een pen en soms zelfs een leesbril. Iedereen die er komt schrijft de datum, zijn naam en soms een korte tekst erbij. Ook wij doen dit als wij zo’n brievenbus zien staan. Het is ’s avonds een buitengewone mooie avond. De Noorse zomer is in jaren niet zo goed geweest vertelt men ons.

vrijdag 25 juli 2014


In Bergen ontmoeten we mensen die vorig jaar ook mee waren naar St Petersburg. We hebben een heel gezellige avond gehad. We hoorden daar ook van de aanslag op het Nederlandse vliegtuig in de Oekraïne met vele doden.                                                                                                                                         Het begint echt zomer te worden en het is warm, dus blijven we niet zolang in de stad. Als we ’s middags vertrekken willen doet de voor- en achteruit het niet meer. We kunnen snel weer vastmaken en kijken wat het is. De schroef draait erg zwaar en als Wim overboord gaat ziet hij dat er een stuk touw in de schroef gedraaid zit. Gelukkig kan hij het er vrij snel uitsnijden en de schroefas weer in het stuwdruklager monteren. Met een vertraging van 1 ½ uur kunnen we verder.

Vertrek

Juli 2014
Een hele winter zijn we bezig geweest met het opknappen van de boot. Het inbouwen van een wasmachine, een generator en het reviseren van de motor waren de grootste klussen. Vooral het optimaliseren en het afmaken van allerlei opbergruimtes en het opnieuw schilderen van de kajuit en kombuis maakt dat de boot er voor ons weer zo goed als nieuw uitziet. Nu hopen we dat de Saraban’de er weer jaren tegenaan kan.

Ondertussen is er afscheid genomen op het werk en moesten er duizend en één dingen geregeld worden.

woensdag 7 mei 2014

De knoop doorgehakt.

Winter 2013-2014.

De knoop is doorgehakt! Begin juli zullen we voor onbepaalde tijd vertrekken.
We varen dan naar Noorwegen en blijven de winter in het noorden van dit prachtige land. Het is de bedoeling dat we in de zomer van 2015 Groenland bezoeken en aan het einde van het seizoen doorvaren naar Dartmouth in Canada, waar onze zoon Erik en zijn vrouw Katya wonen en werken.

Daarom hebben we de afgelopen tijd veel aan de boot gewerkt.  De
motor is gereviseerd, er staat nu een kleine wasmachine in en er is een generator geplaatst.
Verder is het onder de vloer helemaal aangepakt en de kajuit en de kombuis zijn van een nieuwe verflaag voorzien. Nu zijn we bezig om nieuwe huiken te naaien en staat Saraban'de op de kant om buiten om de laatste klussen te kunnen doen.







Ook op het werk is het ontslag aangevraagd. We gaan er wat van maken en hopen jullie regelmatig op de hoogte te houden waar we zijn en wat we beleven.
Natuurlijk moet er naast de werkzaamheden aan de boot nog vele andere voorbereidingen getroffen worden.