maandag 1 februari 2016

Weer terug.


Op verzoek van verschillende mensen en vooral voor Hetty toch  nog het laatste stukje van onze terugtocht  naar Nederland.

Aan deze kade liggen we vijf dagen.

Ik ben gestopt met de zin dat we in Skudenes liggen en wachten tot we de oversteek naar Nederland kunnen maken. Aan kade waar we liggen gaat Wim eerst kijken wat er aan de hand is.Vlak voor de haven maakte de motor een vreemd geluid. De koppeling slibt. Om een lang verhaal kort te maken: de motor moet eruit om de keerkoppeling los te kunnen maken en te repareren. Het zal moeilijk worden om het hier te repareren en het zal veel tijd kosten ....  Oef da's niet niks.

Er hangt een mooie barometer in het dorp.
                                                                                                                                                            Veel vragen en afwegingen wat we zullen doen. Uiteindelijk valt de beslissing: we gaan zeilend terug naar Nederland en kunnen de motor onderweg niet gebruiken! Dat is best spannend allemaal.

Het weer op de Noordzee is nog slecht, vooral aan de zuidkust staat er veel wind. Pas woensdag zal het wat rustiger worden. Helaas is dan bijna alles tegen wind. Onze vrienden van de Vlieger liggen hier ook en we maken met z'n vieren elke dag een lange wandeling in de omgeving. 
We genieten van de natuur om ons heen. Het is al half augustus geweest en er lopen nog lammetjes van een paar dagen oud in de wei. 


Zonnedauw.




Vertrek Skudenes.
                                                                                                                                                                     
                                                                                                 




Er komen regelmatig mensen langs om even een praatje te maken. Van een buurtbewoner krijgen we een pot zelfgemaakte bessenjam. En dan is het al snel woensdag en vertrekken we. Om de zuidpunt van Noorwegen blijft er een stevige wind staan, maar we willen alle vier weg. 

Joep en Marie- Jose slepen ons tegen de middag naar open water. Als je hier de havenmond uit vaart kun je al snel het zeil zetten. Gelukkig is de wind gunstig en hebben we geen last van de ondieptes en rotsen aan stuurboord van ons. In het begin is het nog rustig, dus de start is prima. Later trekt de wind aan en we zien de Vlieger vrolijk dansen op de woelige golven.  Bij ons zal het niet veel anders zijn.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
                          
Het is prettig dat de zon schijnt. 's Nachts moeten we uitwijken voor kabelleggers die vlakbij een boortoren bezig zijn. Al met al leggen we heel wat mijlen meer af nu de wind uit het zuiden komt en we regelmatig overstag moeten.

Het wordt een dag wat rustiger en de wind draait naar het oosten, dus we kunnen nu rechtstreeks koers zetten naar Vlieland. Bij de diepwaterroute is het erg druk met boten. De vrachtboten varen aan alle kanten om ons heen. Gelukkig kunnen we gewoon blijven zeilen en hoeven we niet uit te wijken. Twee ochtenden zien we de zon prachtig mooi opkomen.






In de scheepvaartroute vlakbij de eilanden is het rustig en kunnen we beide routes zonder problemen oversteken. Deze laatste nacht op zee waait het weer stevig.
 Als we dan op zondag tegen de middag het blokgebied van de Brandaris binnen zeilen roep ik de bemanning op en vraag of de reddingsboot ons bij de aanloop ton op kan pikken en ons de haven van Vlieland binnen kan slepen. Door de wind en de stroom die tegen is, zal het moeilijk worden om dit alleen op het zeil te doen.
De Brandaris zal de kustwacht waarschuwen en even daarna krijgen we een seintje dat ze straks klaar zullen staan. De laatste 10 mijl hebben we de wind in de rug en de golven zijn woelig zo dicht bij de kust.






Als we bijna bij de aanloop ton zijn, roepen we nogmaals de Brandaris op en we krijgen te horen dat de Graaf van Bylandt vertrekt en ons tegemoet komt. Al snel zien we ze aankomen en vanaf de Huibert Dijkstra, de rib die meegekomen is, komt een opstapper bij ons aan boord. Hij neemt poolshoogte of alles goed is en haalt samen met Wim het zeil naar beneden. Dan wordt de sleeplijn vastgemaakt en varen we richting de haven. We krijgen door de golfslag zo nu en dan nog een flinke plens water over ons heen.






Het is zondagmiddag, prachtig weer en een harde wind. Alle elementen voor een mooi plaatje. Zo stonden er mensen op het strand, die foto's maakten en ze ons later toestuurden.




Ook bij de havenmond staan veel mensen te kijken. De bemanningsleden van de reddingsboten leggen ons vlak voor het havenkantoor heel netjes aan de kade. We zetten, na 14 maanden weggeweest te zijn, weer voet op Nederlandse bodem! Gelukkig hebben we geen last van windstiltes gehad en konden we de hele overtocht blijven zeilen!





Al snel komen Joep en Marie-Jose aanlopen. Zij zijn anderhalf tot twee uurtjes eerder aangekomen.
                                                                                                                                                                   







  Er blijft de komende dagen zoveel wind staan dat we nog even op Vlieland blijven. 



Natuurlijk maken we dan lange wandelingen over het strand.




Ja en dan moeten we nog verder naar Den Oever natuurlijk.
In de Boontjes zal gekruist moeten worden, daarom komt zoon Bas over en zal samen met Wim
de boot naar het IJsselmeer zeilen. Ik zal op de kleinkinderen passen.
We ontmoeten elkaar even in Harlingen als ik aankom en hij zal vertrekken.



De havenmeester sleept ze de volgende dag de haven uit en alles gaat naar wens. In de Boontjes moeten ze 24 maal overstag en bij de sluis van Kornwederzand krijgen ze een sleep van een charterboot.


Op het IJsselmeer gaat het zeilen tot halverwege het meer prima. Daarna zakt, ook volgens de berichten, de wind helemaal in. De rubberboot wordt opgepompt en naast de boot gebonden. Zo maken ze drie knopen in de goede richting en komen in de avond in Den Oever aan.

De boot gaat al snel de kant op en nu ik dit schrijf is de keerkoppeling gemaakt en staat de motor weer op zijn plek.
We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor de volgende reis die richting Groenland zal gaan. De bedoeling is dat we eind mei zullen vertrekken. Vanaf die tijd probeer ik het blog dan weer regelmatig te updaten.