Mørketid en GOD JUL

De periode dat de zon zich niet meer laat zien wordt door de Noren Mørketid of te wel poolnacht genoemd. Hier in Tromsø komt de zon van 27 november tot 21 januari niet boven de horizon / bergen. In deze laatste weken voor de kortste dag, wordt het om ongeveer 9.30 uur wat lichter en om 13.30 uur begint het te schemeren en al snel daarna is het donker. Het is dus niet de hele dag donker, zoals veel mensen denken. De hoeveelheid licht is sterk afhankelijk van het weer. Er is een groot verschil tussen een heldere - of een bewolkte dag en het verschil is nog veel groter als er sneeuw ligt en of de maan schijnt. De zonnewende is op 22 december. Dan staat de zon op de meest zuidelijkste positie. Dat is precies boven de steenboks keerkring. Bij ons houdt dit in dat deze dag de kortste schemerperiode kent. Daarna draait het Noordelijk halfrond weer langzaam richting de zon. De schemerperiode wordt daarmee wat langer en wat lichter tot we op 21 januari de zon weer kunnen verwelkomen. 

 Dit plaatje laat het draaien van de aarde rond de zon zien in een periode van een jaar. De vier posities van de aarde geven de seizoenenzomer, herfst, winter en lente weer.  De aarde draait om haar as onder een hoek van ongeveer 22 graden. Dit heeft tot gevolg dat de polen een periode van continue licht of donker kennen.

Het volgende plaatje geeft de poolcirkel duidelijk weer en daarmee de grens van licht en donker tijdens de winter zonnewende.

Wij genieten van de prachtige wolkenluchten als de zon ten zuiden van ons moet schijnen. Dit is een kleurrijk gebeuren. Elke dag ziet het er weer anders uit.  Deze foto is op 24 december 's middags om twaalf uur genomen. 











Veel activiteiten proberen we bij daglicht uit te voeren. Dit lukt natuurlijk lang niet altijd en dan lopen of fietsen we in het donker een stuk over een vrij drukke weg, de rest is allemaal fiets- en wandelpad. Automobilisten zijn erg attent en wijken direct uit of laten je oversteken.


  Op deze lange donkere dagen lezen we veel, doen wat klusjes en als we sporadisch internet hebben, zijn we druk met het bijwerken van het blog of het schrijven van mails naar familie en vrienden en het bijhouden van het nieuws. We slapen minimaal 8 uur per nacht en dan is het een enkele keer nog moeilijk om het bed uit te komen. De donkerte heeft dus best effect op je lichaam.



Het is heerlijk om elke dag een eind te wandelen. De ene keer door de sneeuw in het bos en over  de lage bergen van Hakoy, Een andere keer lopen we naar het fjord waar de walvissen zich te goed doen aan de haring en regelmatig fietsen we naar de stad.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            In de stad staat een mooie witte boom.  Sfeervol vooral als het donker is.

 In deze hut wilden wij oud en nieuw vieren. Eerst maar eens geprobeerd om een vuurtje te stoken.

Dat was geen probleem. Alleen trok de rook niet weg en bleef in de hut hangen. Geen goed idee om daar een avondje te zitten. Jammer het leek ons erg leuk.

Dan deze foto maar als kerstkaart gebruikt.  

En dan is het eerste kerstdag. Er valt veel sneeuw. Wel meer dan 20 cm. Als we van boord willen moet er dus eerst sneeuw geruimd worden. Het werd een dag van binnenblijven en lezen, want er stond ook nog een harde wind.

Later zie je in het dorp de mensen aan het sneeuw ruimen. De ene keer met grote trekkers, de ander keer zie je ze met kleinere machines de sneeuw weg blazen. De sneeuwschuivers en bulldozers zijn lang bezig om de wegen te onderhouden.

 En dan kunnen wij ook op de ski's. Voor het eerst van ons leven staan we op de latten. We beginnen op een vlak stukje weiland om een beetje feeling met ski's te krijgen. 
Het opstaan als je gevallen bent is een kunst apart. Lachen, gieren en brullen.......... maar we gaan ervan uit dat we leuke tochten kunnen maken.


Wij wensen iedereen een heel goed en gezond 2015.

Gouden momenten.

Op een avond lopen we om 23.00 uur in een witte wereld terug naar de boot. Het vriest 6 graden en het is een heldere avond met een lucht vol sterren en een afnemende maan. Het voelt helemaal niet koud aan. Boven Tromsø hangt een uitgestrekte witte wolkenband.

Op Hakoy, bijna bij de boot, zien we achter ons het noorderlicht over de berg komen. De groene vlammen steeds verder uitwaaierend en over ons heen trekkend. Even stilstaan en genieten van al dit moois. Als we ons weer omdraaien om verder te gaan, lopen er twee elanden vlak naast ons over een veldje. De contouren staan prachtig afgetekend in het maanlicht. Een beeld om lang op je netvliezen te houden. De volgende ochtend staan de twee elanden op het veld vlakbij de boot te eten van de heideplanten en de takjes van de boompjes.

Wintertijd.

Afgelopen weekend is de wintertijd ingegaan. Dit betekent dat het al snel donker wordt. Als de zon schijnt verdwijnt hij eind oktober al om twee uur achter de bergen. Om 15.30 uur is het zo goed als donker. Dit is even wennen, maar we kunnen ons snel aanpassen.                                                        

Vanaf 28 november tot 15 januari komt de zon in het gebied rond Tromsø niet meer boven de horizon. Dit zijn de donkere dagen van de poolnacht, die ze hier Mørketid noemen.

Tussen december en mei ligt er sneeuw op de grond volgens de gidsen.                                                                                                       De eerste sneeuw is eind september al gevallen, maar ook weer weg geregend en / of gesmolten. Vandaag 31 oktober is er veel meer sneeuw gevallen en is het een prachtige witte wereld. In de nachten vriest het vaak één of twee graden, zodat de wegen s’ morgens glad kunnen zijn.                                                                                                                                  Een koelkast hebben we niet nodig. De vis die Wim gevangen heeft kan gewoon buiten blijven liggen. Ze bederven niet.

De Noren bereiden zich goed voor op de winter.

·        Op fietspaden met hellingen strooien ze grit, kleine steentjes. Geen zout op de weg dus.

·        Langs de weg, bij op- en afritten, stoepjes en andere obstakels plaatsen ze rode staken.

·        Op centrale punten staan de tractoren met een schuifbak er voor klaar om de sneeuw te ruimen.

·        De buschauffeurs hebben een kist in de bus staan waar kettingen en ander gereedschap in ligt voor het geval dat… 

·        De meeste auto’s rijden nu met spijkerbanden.

·        De winkels liggen vol met lang ondergoed, thermokleding, sneeuwschoenen, ski’s, dikke wollen sokken, spijkerbanden en spijkerzooltjes ( soms met alleen met dikke bouten) en velerlei soorten straalkacheltjes die je voor een habbekrats kunt aanschaffen. etc. etc.

Ook wij zijn ons aan het prepareren voor de winter. Warme kleding is tevoorschijn gehaald. Om de wielen van de mountainbikes zitten nu spijkerbanden wat een goede grip op de weg geeft als het glad is. Dit hebben we al uitgeprobeerd.

                Vorige week liepen we naar het dorp, terwijl het spekglad was. Je gleed bij een helling gewoon naar beneden en kon niets doen. Onder onze schoenen kunnen we nu spijkerzooltjes trekken wat een hele verbetering is.

Zo leren we veel over en van de winter in het hoge noorden. Nu moeten we het nog mee maken en we zullen het beleven.

Hakoy

Hakoy en omgeving.

Er valt genoeg te ondernemen in de omgeving waar we liggen. Er zijn veel mooie bergen die beklommen kunnen worden en die niet al te hoog en te steil zijn. De hoogte ligt tussen de 500 en 1000 meter. Nu het nog licht is en het weer goed, doen we dit dan ook heel regelmatig. De ene keer met zijn tweeën, de andere keer met kennissen. De uitzichten zijn telkens prachtig.